Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a proclamation

  • 1 ēdictum

        ēdictum ï, n    [edico], a proclamation, ordinance, edict, manifesto (of a magistrate or generalin-chief): consul praetor nova edicta proponunt: civem edicto eicere: proconsulis, L.: rex Edicto vetuit ne quis, etc., H. — Esp., of the praetor, an edict, inaugural address (declaring the principles on which he will administer justice): praetoris edictum legem annuam esse: finem edicto praetoris adferunt Kal. Ian.: in edictis praetoriis prudens, i. e. learned in the law as defined by successive praetors: iudicium ex edicto dare. — An order, command: tuom, T.
    * * *
    proclamation; edict

    Latin-English dictionary > ēdictum

  • 2 praedicātiō

        praedicātiō ōnis, f    [1 praedico], a public proclamation, publication by a crier: luctuosa et acerba: tribuni, L.— A praising, praise, commendation: clementia omnium praedicatione decoranda.
    * * *
    announcement/statement; public proclaiming; praise/commendation/special mention; publication, public proclamation; prediction/prophecy/soothsaying; preaching

    Latin-English dictionary > praedicātiō

  • 3 prōnūntiātiō

        prōnūntiātiō ōnis, f    [pronuntio], a public declaration, publication, proclamation: quā pronuntiatione factā, Cs.: lege et pronuntiatione condemnatus, i. e. the decision of the court.—In rhet., utterance, delivery, manner.—In logic, an utterance, proposition.
    * * *
    proclamation; delivery; verdict

    Latin-English dictionary > prōnūntiātiō

  • 4 pronunciatio

    prōnuntĭātĭo ( prōnunc-), ōnis, f. [id.].
    I.
    A public declaration, publication, proclamation:

    quā pronuntiatione factā,

    Caes. B. C. 2, 25 fin. —Of the decision of a judge, Cic. Clu. 20, 56; Petr. 80; Dig. 48.— Of the proclamation of a public crier, Val. Max. 4, 8, 5.—
    II.
    Expression, speech:

    cujus opera Graeca pronuntiatione strategemata dicuntur,

    Val. Max. 7, 4, 1:

    certum est, quod ex ipsā pronuntiatione apparet,

    Dig. 45, 1, 74.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., delivery, action, manner, Cic. Inv. 1, 7, 9; Auct. Her. 3, 11, 19:

    bona,

    id. 3, 15, 27; Quint. 11, 3, 1 et saep.; Suet. Calig. 53; Val. Max. 8, 10, 1; Plin. Ep. 2, 14, 12.—
    2.
    In logic, a proposition:

    quid est, cur non omnis pronuntiatio aut vera aut falsa sit?

    Cic. Fat. 11, 26.—
    3.
    Transf., a single articulate sound:

    elementa proprie dicuntur ipsae pronuntiationes,

    Prisc. 539 P.

    Lewis & Short latin dictionary > pronunciatio

  • 5 pronuntiatio

    prōnuntĭātĭo ( prōnunc-), ōnis, f. [id.].
    I.
    A public declaration, publication, proclamation:

    quā pronuntiatione factā,

    Caes. B. C. 2, 25 fin. —Of the decision of a judge, Cic. Clu. 20, 56; Petr. 80; Dig. 48.— Of the proclamation of a public crier, Val. Max. 4, 8, 5.—
    II.
    Expression, speech:

    cujus opera Graeca pronuntiatione strategemata dicuntur,

    Val. Max. 7, 4, 1:

    certum est, quod ex ipsā pronuntiatione apparet,

    Dig. 45, 1, 74.—
    B.
    In partic.
    1.
    In rhet., delivery, action, manner, Cic. Inv. 1, 7, 9; Auct. Her. 3, 11, 19:

    bona,

    id. 3, 15, 27; Quint. 11, 3, 1 et saep.; Suet. Calig. 53; Val. Max. 8, 10, 1; Plin. Ep. 2, 14, 12.—
    2.
    In logic, a proposition:

    quid est, cur non omnis pronuntiatio aut vera aut falsa sit?

    Cic. Fat. 11, 26.—
    3.
    Transf., a single articulate sound:

    elementa proprie dicuntur ipsae pronuntiationes,

    Prisc. 539 P.

    Lewis & Short latin dictionary > pronuntiatio

  • 6 dēnūntiātiō

        dēnūntiātiō ōnis, f    [denuntio], an indication, announcement, declaration, proclamation, threat: denuntiationi parere: calamitatum: belli: testimoni, a summons to testify: periculi, a menace, Cs.: terroris, L.: senatūs, an ordinance, L.: Catilinae: paucorum, an universae civitatis, L.
    * * *
    announcement/notification/indication; warning/threat; denunciation/allegation; declaration (war); injunction; admoition; summons, formal legal notice

    Latin-English dictionary > dēnūntiātiō

  • 7 iūxtā

        iūxtā praep. with acc.    [1 iuxta], very near, close to, near to, hard by: iuxta eum castra posuit, Cs.: iuxta focum agunt, Ta.: hanc (aram) iuxta, N.: vicina Ceraunia iuxta, V.—Next to, immediately after, beside, on a par with: iuxta divinas religiones, humana fides colitur, L.—Near, approaching to, like, almost the same as: velocitas iuxta formidinem, cunctatio propior constantiae est, Ta.— Along with, together with: inimicitiae iuxta libertatem, among a free people, Ta.—In consequence of, in accordance with: huic consuetudo iuxta vicinitatem cum Aebutio fuit, L.     Kalendae (Cal-; often written K), ārum, f    [1 CAL-], the day of proclamation, Calends, first day of the month: Kalendis Decembribus, on December 1: pridie Kalendas Maias, the last day of April: tristes Kalendae, i. e. pay-day, H.: celeres, O.—The Kalends were sacred to Juno, and the first day of the year, Kalendae Martiae, was the festival of married women, the Matronalia: Martiis caelebs quid agam Kalendis, H.: femineae, Iu.: Sextae, the Calends of June, O.: Nec totidem veteres, quot nunc habuere Kalendas, i. e. months, O.

    Latin-English dictionary > iūxtā

  • 8 praecōnium

        praecōnium ī, n    [neut. of praeconius], the office of a public crier: facere.— A crying out in public, proclaiming, publishing: tibi praeconium deferam: praeconia famae, O.— A celebrating, laudation, commendation: ab Homero Achilli tributum: formae praeconia, O.
    * * *
    I
    praise, celebrating; proclamation, publication; office of public crier
    II

    Latin-English dictionary > praecōnium

  • 9 prae-dicō

        prae-dicō āvī, ātus, āre,    to make known by proclamation, announce, publish, proclaim: de quo homine praeconis vox praedicat: palam dimidias venire partīs.—To make known, announce, proclaim, herald, relate, declare openly: ut praedicas, assert: utrum praedicemne an taceam? T.: barbari paucitatem nostrorum militum suis praedicaverunt, reported, Cs.: iniuriam in eripiendis legionibus, display, Cs.: tibi aediliciam repulsam, relate: ingenti magnitudine corporum Germanos esse, Cs.: Crassus infestissimus esse meis fortunis praedicabatur.—To praise, laud, commend, vaunt, boast: verecundia in praedicando, Ta.: eius tibi faciem, T.: de se gloriosius: beata vita praedicanda est: se ab Dite patre prognatos, Cs.: de meis in vos meritis praedicaturus, Cs.

    Latin-English dictionary > prae-dicō

  • 10 prōmulgō

        prōmulgō āvī, ātus, āre,    to bring forward publicly, propose openly, publish, promulgate: de salute alcuius: leges quae promulgatae fuerunt: res multos dies promulgata: hoc promulgare ausus est, ut, etc., to propose to enact.
    * * *
    promulgare, promulgavi, promulgatus V
    make known by public proclamation; publish

    Latin-English dictionary > prōmulgō

  • 11 pūblicātiō

        pūblicātiō ōnis, f    [publico], an appropriation to the state, confiscation: bonorum.
    * * *
    I
    confiscation; appropriation by the state
    II
    publication, proclamation; disclosure; manifestation (Def); preaching (Latham)

    Latin-English dictionary > pūblicātiō

  • 12 renūntiātiō

        renūntiātiō ōnis, f    [renuntio], a report, proclamation, announcement: eius: suffragiorum.
    * * *
    report (official); official election return; notice (Cal); resignation; withdrawl; renunciation

    Latin-English dictionary > renūntiātiō

  • 13 bannium

    proclamation, edict; ban; penalty; marriage banns (pl.)

    Latin-English dictionary > bannium

  • 14 bannum

    proclamation, edict; ban; penalty; marriage banns (pl.)

    Latin-English dictionary > bannum

  • 15 bannus

    proclamation, edict; ban; penalty; marriage banns (pl.)

    Latin-English dictionary > bannus

  • 16 calenda

    Kalends (pl.), 1st of month; abb. Kal./Kl.; day of proclamation, interest due

    Latin-English dictionary > calenda

  • 17 condictio

    claim of restitution of property or for damages; giving notice of legal action; proclamation of a religious festival

    Latin-English dictionary > condictio

  • 18 kal.

    abb. N M
    Kalends (pl.), 1st of month; abb. Kal./Kl.; day of proclamation, interest due

    Latin-English dictionary > kal.

  • 19 kalenda

    Kalends (pl.), 1st of month; abb. Kal./Kl.; day of proclamation, interest due

    Latin-English dictionary > kalenda

  • 20 kl.

    abb. N M
    Kalends (pl.), 1st of month; abb. Kal./Kl.; day of proclamation, interest due

    Latin-English dictionary > kl.

См. также в других словарях:

  • proclamation — [ prɔklamasjɔ̃ ] n. f. • 1370; lat. proclamatio 1 ♦ Action de proclamer. Vx Proclamation d un roi, d un empereur. Mod. (Choses) La proclamation de la république. Proclamation des résultats d un examen. 2 ♦ Discours ou écrit public contenant ce qu …   Encyclopédie Universelle

  • Proclamation royale — de 1763 La ligne définie par la proclamation de 1763 délimite le territoire indien (en rose) des Treize colonies (en rouge). La proclamation royale de 1763 fut délivrée le 7 octobre 1763 par le roi d Angleterre George III à la suite de l… …   Wikipédia en Français

  • Proclamation Day — is the name of a number of days either commemorating or marked by a proclamation being issued. outh AustraliaProclamation Day is the South Australian public holiday that celebrates the proclamation of South Australia as a British province. The… …   Wikipedia

  • Proclamation of Ukrainian statehood, 1941 — Proclamation of Ukrainian StatehoodOn Sunday June 22, 1941 Nazi Germany attacked the Soviet Union. On Monday 4.30 a.m. June 30, 1941 German troops of the Brandenburg 800 led by the Nachtigall Battalion entered Lviv, 60 kilometres from the former… …   Wikipedia

  • Proclamation Day — ( Jour de la Proclamation en anglais) est le nom donné à la journée de commémoration ou de proclamation publique de souveraineté dans divers pays ou états anglophones. Sommaire 1 En Australie Méridionale 2 En Australie Occidentale 3 Au Royaume… …   Wikipédia en Français

  • Proclamation d'Émancipation — La Proclamation d émancipation (Emancipation Proclamation) désigne deux décrets (executive orders) du président des États Unis Abraham Lincoln pendant la guerre de Sécession. Le premier, daté du 22 septembre 1862, déclare libre tout… …   Wikipédia en Français

  • Proclamation No. 1081 — was the declaration of Martial Law by Philippine dictator and President Ferdinand E. Marcos that covered the entire republic on September 21, 1972. It was announced to the public two days later.Under the pretext of an unattempted assassination of …   Wikipedia

  • Proclamation — Proc la*ma tion, n. [F. proclamation, L. proclamatio. See {Proclaim}.] [1913 Webster] 1. The act of proclaiming; official or general notice; publication. [1913 Webster] King Asa made a proclamation throughout all Judah; none was exempted. 1 Kings …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Proclamation de Timisoara — Proclamation de Timişoara la Proclamation de Timişoara est un document écrit par les participants de Timişoara à la révolution roumaine de 1989, dans laquelle ils expriment leurs vues politiques et leur exigences. Elle est une réponse à la… …   Wikipédia en Français

  • Proclamation de Timişoara — la Proclamation de Timişoara est un document écrit par les participants de Timişoara à la révolution roumaine de 1989, dans laquelle ils expriment leurs vues politiques et leur exigences. Elle est une réponse à la première minériade de janvier… …   Wikipédia en Français

  • Proclamation de l'abolition de la royauté 21 septembre 1792 — Proclamation de l abolition de la royauté Sur les autres projets Wikimedia : Procès verbal de la proclamation de l abolition de la royauté, sur Wikisource (bibliothèque universelle) La proclamation de l abolition de la royauté est un épisode …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»